Sleepless in Seattle
Door: Jenneke
04 Februari 2010 | Costa Rica, San José
Hallo allemaal,
hier issie dan, het eerste berichtje vanuit Centraal Amerika. Ik ben dus veilig aangekomen, al was de reis op zich een avontuur. Na mijn korte vlucht van Amsterdam naar Londen bleek dat ik bij voorbaat mijn aansluiting nooit had kunnen halen. Cheaptickets.com had braaf de minimale overstaptijd gerespecteerd, namelijk één uur. Helaas is het dankzij de (wel of niet terechte) Amerikaanse paranoia nu een feit dat je triljoen keer gecontroleerd wordt alvorens je het vliegtuig in mag. Ik kreeg dus bij de eerste balie al te horen dat ik mijn vlucht naar LA nooit ging halen. Vanaf hier was het dus feest. Omdat dit niet mijn schuld was werd ik braaf omgeboekt en was de man nog zo lief om mij een voucher te geven waarmee ik lekker wat kon eten terwijl ik zat te wachten. De lieve man had geregeld dat ik nu via Seattle naar San José zou kunnen vliegen dus enkele uurtjes later vertrok ik in de richting van the big USA... Met de vlucht zelf was niets mis, al hebben we een uurtje boven Groenland (Groenland ja....) flinke turbulentie gehad. Toch, vliegen vind ik niet erg dus ik waande me gewoon in een chille rollercoaster ride (ja als je neerstort kun je toch niets doen so you might as well enjoy :)
Echter, bij het nakijken van mijn ´routeplanning´ zag ik dat mijn volgende vlucht van Seattle naar San José welgeteld 2 uur en een beetje zou duren. Het leek me vrij stug om van de meest verre noord-westerse hoek van Amerika tot in Midden Amerika te kunnen geraken in deze tijd, waarna ik het wat warm begon te krijgen. Bij de douane in Amerika werd dus duidelijk dat mijn volgende vlucht naar San José CALIFORNIA ging en niet zoals ik zei naar Costa Rica. Genoeg reden voor hen om mij n extra uurtje in een klein kamertje vast te houden en ieder blaadje van ieder boekje door te neuzen. Na dat ze ervan overtuigd waren dat ik geen weirdo van eender aard was mocht ik verder gaan, maar mijn vlucht naar California was dus ook al gevlogen. Ik moest maar naar British Airways gaan en daar naar een oplossing zoeken. Daar waren ze graag van dienst al konden ze mij voor vandaag niet meer helpen. De eerste vlucht in de juiste richting was morgen vroeg dus ik moest maar mooi in Seattle blijven. Ook vonden zij zich niet aansprakelijk, was het al zo laat en moest ik de volgende ochtend zo vroeg aanwezig zijn dat ze vonden dat ik maar net zo goed op het vliegveld kon blijven. Na korte persoonsevaluatie zag ik dat ik deze tante niet van gedachte zou kunnen veranderen dus heb ik mij bij een bankje op mijn koffer en tassen geparkeerd en ben daar maar een paar uur gaan chillen. Natuurlijk is het onmogelijk om op zo´n plaats te slapen wanneer er om de 5 minuten gemeld wordt dat het een rookvij vliegveld is en dat de politie en de brandweer er zijn om je te helpen (?¿?) De volgende ochtend kon ik vrij vlot via Houston, Texas door vliegen naar San José, Costa Rica.
Na 48 uur op rak te zijn geweest, 5 vliegvelden te hebben gezien en zo´n 50 keer ´nee je had die andere moeten zien´ (of een variant daarop) te hebben gezegd als reply op what happend to your eye? was ik dan eindelijk op mn plaats van bestemming. Buiten het vliegveld heb ik een taxi uitgekozen die me wonderbaarlijk niet probeerde af te zetten en ben naar n hostal gebracht. In een koektrommel die nog U tegen mijn cinquecento zou moeten zeggen scheurde we door de straten van de stad. Na een paar bijna botsingen en amper gemiste giga gaten in de weg kwamen we voorbij een stel prostituees waarvan Max (de taxi chauffeur) aangaf dat het mannen waren kwamen. Toen we dus voorbij een prachtige dame die tevens haar lijf te koop aan bood kwamen, vroeg ik me hard op af of dat ook een gozer was, waarop Maxi Taxi direct het raam open gooide en ´hey, ben jij n kerel?´ tegen madam zei. Ongeveer 4 octaven lager dan mijn stem vertelde ze ons dat we op moesten rotten...
Na een kort en onrustig nachtje in een hostal ben ik vanmorgen op zoek gegaan naar een plaats waar ik mijn hechtingen kon laten verwijderen. Voor de mensen die dat dus gemist hebben, ik heb juist voor vertrek een ongelukje met Jiu Jitsu gehad waar ik 2 prachtige hechtingen en n blauw oog aan over gehouden heb. Op zoek naar een clinico medico of wat dan ook in dezer aard ben ik natuurlijk de halve stad rond gestuurd. Slot ben ik 5 keer verteld dat het Hospital Publico 3 blokken verder op was waarna ik mij met een lach op mn gezicht bedacht dat ik dus echt weer in Latijns Amerika was... Na 1,5 uur zoeken zag ik eindeijk het gebouw en na ff aan te pappen met een of andere dokter daar kreeg ik het voor elkaar datie tussendoor de hechtingen er uit zou halen. 5 min later stond ik dus weer buiten en kon de vakantie echt beginnen. Het weer is hier prachtig, de stad minder. Zoals iedereen hier zegt is San José een Lay-over plaats. Morgen vertrek ik dan ook al richting Panama. Wat mij zojuist door een andere backpacker is verteld, is dat op Bocas del Toro ook fanatiek aan carnaval gedaan wordt! Ik ben dus zeer benieuwd en laat jullie zeker weten hoe het er in het Caribisch gebied aan toe gaat tijdens dit festijn.
Ik heb al een reisgenoot voor deze trip gevonden en ik zal jullie laten weten hoe het allemaal verlopen is!
Groetjes en veel liefs vanuit een zonnig Costa Rica!
hier issie dan, het eerste berichtje vanuit Centraal Amerika. Ik ben dus veilig aangekomen, al was de reis op zich een avontuur. Na mijn korte vlucht van Amsterdam naar Londen bleek dat ik bij voorbaat mijn aansluiting nooit had kunnen halen. Cheaptickets.com had braaf de minimale overstaptijd gerespecteerd, namelijk één uur. Helaas is het dankzij de (wel of niet terechte) Amerikaanse paranoia nu een feit dat je triljoen keer gecontroleerd wordt alvorens je het vliegtuig in mag. Ik kreeg dus bij de eerste balie al te horen dat ik mijn vlucht naar LA nooit ging halen. Vanaf hier was het dus feest. Omdat dit niet mijn schuld was werd ik braaf omgeboekt en was de man nog zo lief om mij een voucher te geven waarmee ik lekker wat kon eten terwijl ik zat te wachten. De lieve man had geregeld dat ik nu via Seattle naar San José zou kunnen vliegen dus enkele uurtjes later vertrok ik in de richting van the big USA... Met de vlucht zelf was niets mis, al hebben we een uurtje boven Groenland (Groenland ja....) flinke turbulentie gehad. Toch, vliegen vind ik niet erg dus ik waande me gewoon in een chille rollercoaster ride (ja als je neerstort kun je toch niets doen so you might as well enjoy :)
Echter, bij het nakijken van mijn ´routeplanning´ zag ik dat mijn volgende vlucht van Seattle naar San José welgeteld 2 uur en een beetje zou duren. Het leek me vrij stug om van de meest verre noord-westerse hoek van Amerika tot in Midden Amerika te kunnen geraken in deze tijd, waarna ik het wat warm begon te krijgen. Bij de douane in Amerika werd dus duidelijk dat mijn volgende vlucht naar San José CALIFORNIA ging en niet zoals ik zei naar Costa Rica. Genoeg reden voor hen om mij n extra uurtje in een klein kamertje vast te houden en ieder blaadje van ieder boekje door te neuzen. Na dat ze ervan overtuigd waren dat ik geen weirdo van eender aard was mocht ik verder gaan, maar mijn vlucht naar California was dus ook al gevlogen. Ik moest maar naar British Airways gaan en daar naar een oplossing zoeken. Daar waren ze graag van dienst al konden ze mij voor vandaag niet meer helpen. De eerste vlucht in de juiste richting was morgen vroeg dus ik moest maar mooi in Seattle blijven. Ook vonden zij zich niet aansprakelijk, was het al zo laat en moest ik de volgende ochtend zo vroeg aanwezig zijn dat ze vonden dat ik maar net zo goed op het vliegveld kon blijven. Na korte persoonsevaluatie zag ik dat ik deze tante niet van gedachte zou kunnen veranderen dus heb ik mij bij een bankje op mijn koffer en tassen geparkeerd en ben daar maar een paar uur gaan chillen. Natuurlijk is het onmogelijk om op zo´n plaats te slapen wanneer er om de 5 minuten gemeld wordt dat het een rookvij vliegveld is en dat de politie en de brandweer er zijn om je te helpen (?¿?) De volgende ochtend kon ik vrij vlot via Houston, Texas door vliegen naar San José, Costa Rica.
Na 48 uur op rak te zijn geweest, 5 vliegvelden te hebben gezien en zo´n 50 keer ´nee je had die andere moeten zien´ (of een variant daarop) te hebben gezegd als reply op what happend to your eye? was ik dan eindelijk op mn plaats van bestemming. Buiten het vliegveld heb ik een taxi uitgekozen die me wonderbaarlijk niet probeerde af te zetten en ben naar n hostal gebracht. In een koektrommel die nog U tegen mijn cinquecento zou moeten zeggen scheurde we door de straten van de stad. Na een paar bijna botsingen en amper gemiste giga gaten in de weg kwamen we voorbij een stel prostituees waarvan Max (de taxi chauffeur) aangaf dat het mannen waren kwamen. Toen we dus voorbij een prachtige dame die tevens haar lijf te koop aan bood kwamen, vroeg ik me hard op af of dat ook een gozer was, waarop Maxi Taxi direct het raam open gooide en ´hey, ben jij n kerel?´ tegen madam zei. Ongeveer 4 octaven lager dan mijn stem vertelde ze ons dat we op moesten rotten...
Na een kort en onrustig nachtje in een hostal ben ik vanmorgen op zoek gegaan naar een plaats waar ik mijn hechtingen kon laten verwijderen. Voor de mensen die dat dus gemist hebben, ik heb juist voor vertrek een ongelukje met Jiu Jitsu gehad waar ik 2 prachtige hechtingen en n blauw oog aan over gehouden heb. Op zoek naar een clinico medico of wat dan ook in dezer aard ben ik natuurlijk de halve stad rond gestuurd. Slot ben ik 5 keer verteld dat het Hospital Publico 3 blokken verder op was waarna ik mij met een lach op mn gezicht bedacht dat ik dus echt weer in Latijns Amerika was... Na 1,5 uur zoeken zag ik eindeijk het gebouw en na ff aan te pappen met een of andere dokter daar kreeg ik het voor elkaar datie tussendoor de hechtingen er uit zou halen. 5 min later stond ik dus weer buiten en kon de vakantie echt beginnen. Het weer is hier prachtig, de stad minder. Zoals iedereen hier zegt is San José een Lay-over plaats. Morgen vertrek ik dan ook al richting Panama. Wat mij zojuist door een andere backpacker is verteld, is dat op Bocas del Toro ook fanatiek aan carnaval gedaan wordt! Ik ben dus zeer benieuwd en laat jullie zeker weten hoe het er in het Caribisch gebied aan toe gaat tijdens dit festijn.
Ik heb al een reisgenoot voor deze trip gevonden en ik zal jullie laten weten hoe het allemaal verlopen is!
Groetjes en veel liefs vanuit een zonnig Costa Rica!
-
05 Februari 2010 - 07:11
Evi:
Heej Jenny
Nou een haal avontuur voordat je daar bent gekomen dan! Je zal wel geradbraakt zijn na al dei korte uurtjes. Carnaval klinkt goed! Hoop dat je je boekenkiel mee heb genomen ghe ghe :) Al vermoed ik dat dat soort dingen daar niet echt gedragen worden. Geniet van het mooie carnavalsweer daar in ieder geval! Ik zal er eentje op te drinken als ik sta te verkleumen langs de optocht! :)
Groetjes evi
-
05 Februari 2010 - 09:56
Fong:
Hmm dat vliegen ging idd niet zo gestaag. :D maar je had eigenlijk over je oog een heel spannend verhaal moeten maken xD
Iig, veel plezier nog! Wij gaan lekker door trainen :d mss haal ik zelfs wel me oranje band bij jiu jutsu xD
groetjes
Fong -
05 Februari 2010 - 11:05
Nicky:
Hai babe! 't Ging blijkbaar niet helemaal van een leien dakje, maar je bent er toch geraakt, en dat is het voornaamste lijkt me :) Geniet van lekker zonnig weer - hier is het bewolkt en regent het, kortgezegd gewoon shitweer dus - en het vakantie/feestgevoel! We horen van je avonturen!
Knuf! -
05 Februari 2010 - 14:48
Joke Weijenberg:
Hoi Jenneke
Ik was met je moeder naar de film Er komt een vrouw bij de dokter.En hoorde dat je weer op avontuur was. Het verslag was wel heel spannend,maar dat past ook wel bij jou.
Ik wacht vol spanning op het volgende verslag
groetjes van ons allemaal -
05 Februari 2010 - 18:51
Mama:
Hoi meske,
Is de film ook zo, ik bedoel met zo'n avontuur?
Nog veel plezier en geniet er maar van.
Mama -
05 Februari 2010 - 22:45
Maaike:
Sooow Jenneke!! Wat een avontuur! Wat je er toch allemaal niet voor over moet hebben om stage te lopen haha! Ons bevalt het tot nu toe erg goed in Ecuador en met de spaanse lessen gaat het muy bien! Ja we kunnen al een klein gesprekje aanknopen met onze nieuwe familie in het gastgezin haha!!
Geniet ervan!
Kus! -
07 Februari 2010 - 17:47
Reyhan:
Jo chicka, hoeveel kan dr mis gaan? kusje :) -
08 Februari 2010 - 11:19
Yvonne:
Zozo. Even naar Costa Rica?
Geniet er van. En plan als het lukt een reisje naar Nicaragua, zul je geen spijt van krijgen.
Groetjes uit Nepal -
08 Februari 2010 - 13:06
Marion:
hopelijk ben je nu weer een beetje hersteld van de spannende reis hopelijk is het leuk in het hospital waar je gaat stage lopen en zo te lezen heb je al maatjes gevonden erg leuk voor je we missen je wel bij vda groetjes
marion en pas maar op met die carnaval -
09 Februari 2010 - 16:33
Cindy:
Okey, geen LAX, beetje jammer! Maar je bent aangekomen, het belangrijkste!
Heel veel plezier daar!
Xx -
14 Februari 2010 - 10:13
Katrien:
Amai Jen!
Wat een trip en een leuke kennismaking met de americas ;) leuk geschreven... en nu kan het alleen maar beter worden! ben benieuwd naar carnaval! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
