Bogota

Hey iedereen!!!

Nou tis wederom weer flink ff geleden dat ik wat van me heb laten horen. Sjah what can I say. Dr gebeurt of niet zo heel veel, of zo veel dat ik geen tijd heb om te krabbelen.

Afgelopen weekend ben ik een vriend in Bogota, Colombia, op gaan zoeken. Heel relax. Zeer stoer en gezellig al was het even vreemd om deze wilde (intussen dus ex-) student als zeer serieuze zakenman te zien. Beetje tegenstrijdig. Na een gezellige rit met Galapagos Airlines, waar de stuward mij trouwens pijnlijk overdreven stond te versieren..., kwam ik in Bogota aan en nam ik een taxi naar het Andino shopping centre. Daar zou ik 2 uur door moeten brengen alvorens Jaime mij op zou kunnen komen halen. Wat een verschrikking :P

Ik was wat verward over de prijs van de peso en besloot om ongeveer 100 euro of dollar, dat maakt nog niet zo veel uit, af te halen. Mijn mijn fantastische reken kunsten besloot ik 140.000 Peso af te halen. Ja, duizendjes. Als eerste zag ik een vest van 180.000 Peso. WOW was natuurlijk mijn eerste reactie. DAT KAN IK NOOIT BETALEN... boehoe. Kom ik er later achter dat 100.000 peso 33 euro is. Zucht... Informeer jezelf :D

Na een geweldige reuni met Jaime reiden we door Botoga naar het appartement van Jaime's vriendin, ik dump mijn spulletjes daar en dan begint het met regenen. Ik zeg dat het leuk is om in de auto te zitten terwijl het regent, Jaime zucht en zegt 'vooruit dan maar'. We rijden 5 min en de hemel komt naar beneden. Maar het is niet enkel de hemel die naar beneden komt, de riolering en afvoer komt omhoog!!! in No-time staat de straat tot zeker 60 cm onder water. Het is chaos en ik zeg met een grijns op mijn gezicht... eh... ik zei toch dat het altijd heel leuk is om tijdens regen in de auto te zitten. We klimmen naar het droge en gaan lekker ergens pannekoekjes met ijs en arequipe eten (een van de veeeeeeeeele pannekoekjes/wafels met ijs en arequipe van dit weekend). 's Avonds wordt ik mee genomen naar 2 zeer hippe disco's, eentje op een dak van een gebouw en nog eentje waar we natuurlijk linea direct naar de VIP corners worden gebracht. Ja ik begin door te hebben dat ik een kijkje in de Elite wereld van Colombia aan het nemen ben.

De volgende dag gaan we naar het Museum D'ore... goud goud en nog eens goud. In alle vormen en maten, maar allemaal wel inca - indianen achtige verbeeldingen. Zeer mooi al denk je na 15 kamers vol goud dat het wel eventjes genoeg is geweest. We eten nog wat meer wafels met arequipe (naast gewoon voedsel dat het niet waard is om te vermelden), wandelen door de oude stad waar het paleis van justitie, parlement, het huis van de president en de kerk rondom één plein staan. Zeer indrukwekkend! Savonds eten we even een boterham en gaan weer op stap. Deze keer naar een discotheek met een naam die doet denken en cucaracha, maar dan niet helemaal. Hmmm, maar het is de spot van de broer van een van mijn 'nieuwe vrienden' dus we wandelen wederom zo de VIP spot weer binnen. Toch wel grappig. Deze avond heb ik kennis gemaakt met Aguariente of hoe je het ook precies schrijft. Lekker maar duivels drankje.

De volgende dag eten we brunch in een soort picknick restaurant. Briljant concept waar je een briefje met je bestelling afgeeft, je een mand vol met je bestelde vleesjes, aardappeltjes, mais, banaan etc etc en saus krijgt en je vervolgens op een stenene tafeltje je voedsel met van die verfhandschoentjes gaat ziten verorberen. Zeer leuk en gezellig concept moet ik zeggen! Vervolgens gaan we naar een Kathedraal gelocaliseerd in een zoutmijn. Zeer impressive, zonder twijfel. Om een idee te krijgen zul je de foto's moeten bekijken want beschrijven is wat lastig. Dat zelfde moet ik zeggen over de plaats waar we daarna naar toe zijn gegaan. Andre's Carne de Res. Dit is een landelijk bekend restaurant - discotheek met een unieke manier van werken. Het gebouw (als je het al een gebouw kunt noemen) heeft vast en zeker wel ruimte voor een man of 1000, als het niet veel meer is. Het bestaat uit verschillende delen met vele keukens om alles te kunnen voorzien. De decoratie van de plek is erger dan die van de Sint Pieter in Rome waarmee ik bedoel : OVERAL waar je kijkt hangt, plakt, zit of staat iets... alles zit vol met grappige details, de plek is het best te vergelijken met een idioot druk circus. Kleuren, lampjes, kunstwerkjes en medewerkers.. het houd niet op. Bij de ingang staat een groot bord dat je naar je Guardian Angel moet luisteren. Dit zijn mederwerkers die je een bedragje betaald, je auto sleutels geeft en die je aan het eind van de avond (als je dus zo zat als een kever bent) naar huis brengt. Langs de parkeerplaats staat een gebouw waar ze soep en patacones uitdelen voor de andere zatlapjes om wat bij te komen en er is zelfs een ruimte met allemaal hangmatten voor diegene die niet meer kunnen staan. Tot zo ver de voorzieningen voor de alcoholisten. Binnen heb je mensen die schminken, fotos voor je maken, speciale dingen voor je regelen. Je hebt zelfs een postbode rond lopen die briefjes rond brengt als je een boodschap aan een bepaald persoon verderop wilt door geven. What can I say. Een kermis, maar wel een leuke! Er wordt overal gedanst, maar omdat het ook een restaurant is staat de muziek niet idioot hard. Heerlijk gewoon. Helaas kwam ook aan dit weekend een einde en moest ik weer naar huis.

Op weg naar huis ging de bus kapot en liepen we uiteindelijk 2,5 uur vertraging op (natuurlijk.. op de heen weg liepen we ook al 1,5 uur vertraging gezien er een zand en stenen lawine de weg blokkeerde...zie foto's).

Wat ziekenhuisverhalen betreft. Nou, de teller staat intussen op 30 zelfgedane en 17 geassisteerden. Nog 3 geassisteerden en ik heb de Belgische norm. Dat is ook wel fijn om te weten. Verder ga ik nog voldoende weken stage lopen in UZA en misschien moet ik zelfs nog even naar Middelheim, dat zie ik ook wel zitten. Gister had ik een misverstandje met Galita. Zij had een vrouw getoucheerd op 10 cm, ik neem haar mee naar de verlostafel waar zij in een plas met water zit. Galita zegt dat ik misschien beter de vliezen kan breken, dus ik denk 'huh'. Ik zeg tegen haar dat ze in een plas water zit, het lijkt alsof de vliezen al wel gebroken zijn. Galita komt naar mij toe, ik draai net op zij om een kocher te pakken en op dat moment... Kennen jullie dat beeld wanneer in een oorlogfilm iemand een granaat dropt en iedereen zo op zij draaid en duikt... right yeah. Op dat moment zet die dame even flink aan en ik hoor knap en een explosie vruchtwater vliegt in het rond. Galita en ik duiken weg, maar het is te laat. Ik heb gelukkig mijn slagers schort aan maar mijn begeleider was de sigaar. Als ik op kijk zie ik een hoofdje aan komen vliegen en mijn mijn koele reactie zet ik gewoon een vlakke hand er op en stop het kind. Ik voelde me net superman, in deze houding, alleen was ik een baby aan het tegenhouden in plaats van zaken zoals een vliegtuig of een trein... Anyway, ik laat het kind rustig komen, al kan ik niet voorkomen dat het na het hoofd de rest er gewoon uitgeschoten komt en daar sta ik, trots als ik ben met een kind in een hand en een navelstreng van zeker een meter in de andere hand. Hihi... Ja, telkens als je denkt dat het gekke voorbij is, komt er wel weer iets anders wazigs. Er ligt nog steeds geen doek op de vrouw haar buik dus ik houd het kind nog maar even vast en laat hem Lion King style aan de moeder zien die spontaan begint te huilen. zeer ontroerend. Het kind moet even nagekeken worden en de verpleegkundige neemt het mee. De vrouw ligt met tranen in haar ogen en zegt enkel gracias, gracias, gracias tegen mij. Ik denk 'wacht maar... dat gevoel is zodirect wel over' en als ik na de placenta begin met mijn (verplichte) baarmoeder reiniging wordt ik op alle manieren vervloekt en probeert ze met alle macht van de tafel af te kruipen. Vind ik toch jammer... heb je zo'n band met die vrouwen en dan moet je zoiets gemeens (en eigenlijk ook nutteloos) gaan doen waardoor ze je de rest van hun verblijf in onze zaal wantrouwend aankijken. Zucht, well again ; what can you do.

Verder komen er wel meer rare dingen voorbij zoals mannen op straat die komen vragen 'doctora kun je dit voor schrijven' en op het papiertje staat dus cytotec (voor de leken : abortuspilletjes) en doctors die opmerken dat je toch echt wel droge lippen hebt, en zich natuurlijk spontaan aanbieden om ze even te moisturizen... Zucht... 2 soorten mannen die je maar goed en duidelijk moet maken je daar niet aan mee doet. En dan heel snel achter Galita weg kruipen, die daar nog veel beter mee om kan gaan. Want zoals galita zegt : Er zijn geen slechte mannen, er zijn enkel stomme vrouwen die achtelijke mannen alles laten doen. Woorden van een wijze vrouw die zich al 11 jaar in Delfina Torres staande houd.

Nou, over een klein nachtje zal Muriel op het vliegtuig springen en mij gezeldschap komen houden aan de andere kant van de wereld. Heb dr allicht gruwelijk veel zin in, hier met zn tweeê de zaak onveilig te maken :D Muur, vergeet die pepernoten niet, is mijn laatste mededeling, en dan zie ik u maandag avond! hahah Besos en tot snellos!

Tegen de rest van jullie zeg ik Chao en Adios, het duurt allemaal niet zo lang meer... ai ai ai, wat gaat dat toch allemaal snel. Over 2 maanden ben ik al weer thuis... whoaaaw...

Oh en Hester... THNX voor de kaart, dat was zooo stoer hahaha, dat was echt wel heeeel leuk! hihi. danku danku en tot snel

CHAOOOOO