Captain Unicorn

Lieve lezers, als ik jullie zo nog mag noemen. Want eerlijk gezegd heb ik niet veel geschreven en was er dus niet veel te lezen in deze afgelopen maanden…

Reden van mijn niets schrijven is simpel. Ik had gewoon geen woorden voor mijn tijd hier. Na Nieuw Zeeland ben ik terug naar Melbourne gegaan. Terug naar Lords Lodge. Hier heb ik mijn tweede familie gevonden... Anna & Mike, Anastasia, Liam, Pete, Martin & Kerrie, Alexandre, Santiago, Emily & Nellie, Steven, Michael, Chris & Jade, Alisa, Laura, Natalie & Bruno, Casper and last but not least Patrick, de eigenaar met de ever so lovely Balou. I love you guys & girls.

Speciale vermelding gaat natuurlijk naar Christian en Alex. Christian studeert aan de kunst academie in Melbourne en besloot zijn winter break op te offeren om mij te vergezellen naar het warmere noorden. Alex had de afgelopen maanden in Melbs gewerkt en wilde graag mee tot Bris-vegas om vandaar verder naar NZ te vliegen. Ik zelf heb 3 weken telefoonboeken bezorgd. Via een advertentie die in het hostel hing kon ik de dag er op aan de slag. Actief werk in de buitenlucht zonder gekke baas die tegen me liep te schreeuwen. Ik heb niet eens geprobeerd om als pleeg aan de slag te gaan. Melbourne is namelijk koud in de winter. De enige reden om te blijven waren de bovengenoemde fantastische mensen, en dit ‘plan je eigen tijden’ baantje was perfect om mijn verblijf te bekostigen en een extra zakcentje te verdienen.

De trip naar het noorden is geweldig geweest. Hoewel ik enigszins bang was dat het tegen zou vallen na de prachtige west kust, het wilde noorden, het epische rode centrum en tja… Nieuw Zeeland. Ik moet bekennen dat de sights oké waren. Hoogte punten waren zeker wel de zeil trip naar de Whitsundays (als een echte backpacker met een zak goon op zak) en 4 wheel driving over de stranden van Fraser Island (70 km/u met een biertje in je hand, want er is helemaal niets of niemand waar je tegen aan kan rijden). Maar het leukste was toch het gezelschap wat voor gouden momenten heeft gezorgd. Tijdens de rit zijn we bij een mede Lords Lodger langs gegaan die intussen werkzaam was op een paarden boerderij. Na het Vertrek van Alex zag Sara haar kans om haar iets wat creepy baas te ontvluchten en heeft ze zich bij ons gevoegd. De Combinatie van ons drieën was perfect. Wat ga ik ze missen, hoewel Sara (usa) het vervolg van haar road trip in Europa heeft gepland. We shall meet again.

Nu ga ik even heel snel, want er is een hele hoop gebeurd. Na 5 weken Melbs, 5 weken naar het noorden reizen, ben ik intussen alweer terug Sydney. De trieste mededeling moet gedaan worden: met pijn in mijn hart, maar met een goed gevoel heb ik Captain Unicorn verkocht. 34.000 km is ze me trouw geweest en als ik haar mee naar huis had kunnen nemen, had ik het gedaan. Ik vreesde alleen voor 1600 kg overgewicht als ik op het vliegveld zou inchecken. Ze heeft een nieuwe eigenaar gevonden in de 69 jarige Ozzie bloke genaamd Pete. Hij was direct verliefd zag ik.



En dat brengt me bij het laatste nieuwtje. Ik vlieg overmorgen naar Bali. Whoopi. En als genoeg heb van Indonesië, kom ik naar huis. Toedels! ! ! ! ! ! !