Perth City

O-ooh. Het is al meer dan een maand geleden sinds mijn laatste update. Het leven als reiziger heeft even stil gestaan en de maand januari heeft zich gepresenteerd als de maand waarin in te gast was in de stad Perth. Perth is de meest afgelegen metropool op aarde. Met 1.8 miljoen inwoners is hier alles te vinden. Echter heeft heel West Australië slechts 600.000 inwoners meer, verspreid over een gebied dat ruim 60 keer zo groot is als Nederland. Maar Perth is leuk en er is veel te doen. Ik heb de meest(e interessante) suburbs gezien. De Fremantle gevangenis was goed voor een ondergrondse tunneltour en een en een torchlight by night tour. De tunnels zijn overigens geen ontsnapping tunnels maar water verzamel tunnels gezien de gevangenis gebouwd is op kalksteen wat heel goed water kan filtreren. De verzameling en opslag van dit water was vroeger onwijs belangrijk in dit kurkdroge deel van Australië. Voor dat we de tunnels in mochten moesten we wel even een standaard blaastest doen. Ozzies houden net iets teveel van bier, dus hebben ze maatregel getroffen. Zatte mensen in ondergrondse tunnels vinden ze geen goed idee… de torchlight tour ging wel echt door de gevangenis kwam met alle bijbehorende spannende verhalen, acteurs en rond vliegende 'dode poppen'.

Twee weken geleden ben ik met Glen naar het huisje van zijn tante in het zuiden gegaan. Dit vakantie huisje ligt in het centrum van de wijn streek genaamd Margaret River. Hier hebben we langs de kust gewandeld, stand up paddling (sub boarding) gedaan. Het spreekt voor zich zelf -> groot surfboard waar je rechtop op staat en met een peddel roeit. Glen ziet er tijdens het suppen uit als Bambi op het ijs dus ik heb lol gehad. Wat hij van mijn toeren vind moet je maar aan hem vragen. We zijn een dagje langs de wijn handelaren gegaan, waar je alle soorten wijn mag proeven (ook die hele dure, die je toch niet koopt… hihi). En tot slot zijn we gaan vissen waar ik een Tailor vis van 33 cm heb gevangen. Deze was groot genoeg om mee te mogen nemen dus hebben we hem gefileerd en gebakken. Het is niet zo’n bijzondere vis maar hij smaakte naar overwinning! Naast alle andere ongein die ik hier heb uitgevreten is Australia Day wel noemenswaardig. Het wordt een beetje gevierd als konings dag minus al het oranje natuurlijk. Iedereen gaat de straat op, er wordt van alles georganiseerd in de parken en alle overige mensen parkeren zich zelf aan de waterkant met hun stoeltjes en eski’s. Eski is een koelbox, en je zult er alleen maar bier in vinden. Dit is ongeveer de beschrijving van onze dag, die hier ‘Straya day’ genoemd wordt. Ik leer ook steeds meer Ozzie language. Het komt er op neer dat ze alles afkorten (zijn ze lui?). Suburbs Subiacco en Fremantle zijn Subby en Freo. Thanks is Tha, afternoon is arvo, football is footy zelfs een garbage man wordt a garbo genoemd. En natuurlijk de barbie. Geen Straya Day zonder de barbie, wat barbecue betekend voor diegene die dat nog niet wist. En hier moet ik bekennen dat de vegetariër iets stouts heeft gedaan. Op mn bucket list stond nog kangoeroe eten. Ik wist nog niet zeker of ik het zou doen maar het is gebeurd! Het was een belevenis, kangoeroe vlees is mega taai!!! Niet geheel verkeerd maar zeker een eenmalige ervaring.

Ik schrijf dit vanuit mijn tentje, want ik ben mijn weer on the road. Perth was prachtig maar het was genoeg geweest. Ik heb een baan gevonden in Port Hedland als… Station assistent. Een station is hier vergelijkbaar met een (reusachtige) ranch. De vrouw des huizes wordt een dagje ouder en heeft hulp nodig. Mijn taken zullen zijn; (helpen met) koken voor de werknemers, opruimen, kalfjes voederen, ganzen en de ezel voeren, gras maaien, waterputten checken, boodschappen in town doen en weet ik veel wat nog meer. Weet je wat ik dacht… verpleging kan ik de rest van mijn leven nog doen dus ik ga eens iets totaal anders doen! Ik heb er echt heel veel zin in! En overigens, als het echt niets is ben ik ook zo weer weg. Het werk maak ik me geen zorgen om. Het zijn de spinnen, slangen, vliegende kakkerlakken, muggen en god weet wat er allemaal nog meer rond kruipt waar ik me druk om maak… maar we zullen zien. Eerst nog twee weken vakantie om de westkust te verkennen en ik beloof jullie wat beter op de hoogte te houden.

Liefs ikke