Wat houd mij bezig...
Door: Jenneke Swinkels
31 Oktober 2008 | Ecuador, Esmeraldas
Wederom weer een berichtje vanuit het warme maar iets minder zonnige Esmeraldas. Global Warming heeft ook hier zijn effect gehad en de tijd waarin we nu zitten, die normaal in het teken staat van zonneschijn, wordt verstopt achter een flinke sluier van wolken. Warm is het wel, heerlijk warm. Afgelopen weekend ben ik mijn mijn nieuwe vriendin genaamd Gladys, een doktora van het ziekenhuis van 24 jaar naar Tonsupa geweest. We zijn met andere Med students gaan dansen en hebben de dag erna op het strand gelegen. Heerlijk. Gladys is een net afgestudeerde doktora, in Cuba opgeleid dus wordt ik overstelpt met de meest geweldige (en rare) verhalen van 6 jaar leven op dat voor de rest van de wereld toch wel een beetje vreemde eiland. Om je in Ecuador echter te kunnen registreren als arts om te gaan werken of een praktijk te beginnen moet je 1 jaar voor de staat hebben gewerkt. Net afgestudeerde medstudents zien dit als een extra stagejaar om erg veel bij te leren.
Intussen hebben we ook twee nieuwe internos uit Quito, nen chico en chica en t blijkt een stelletje te zijn. Ze zijn enorm aardig, zijn het volledig met ons eens over dat de werkwijze in het ziekenhuis absurd is (steriliteit, planning, rapportage etc etc) maar wat dan weer niet te ontkennen is, is die latino roots die toch diep in het beestje zitten. Openbaar klef zijn is hier namelijk zeer normaal en ik moet er dan ook nog steeds aan wennen dat onze signor deze signorita bij elke mogelijkheid op dr bek pakt en ze een paar seconden even flink staat te kopkluiven. Niet te geloven.
Verder heb ik intussen een paar lekker bizarre bevallingen, sectios en OK's gezien. Enkele hoogtepunten hier van zijn mijn assistentie bij 2 tweelingsectios. Ik heb steriel gestaan, zelfs het peritoneum mogen knippen, mogen trekken en sleuren en uiteindelijk zijn er 4 jongetjes uitgehaald. Geweldig gewoon. Minder geweldig was een bijna volledig afgehakte hand (ik heb niet eens meer gevraagd hoe datem dr aan was gekomen) en een Extra Uterine Graviditeit in de eileider, gespronen...
Momenteel heb ik niet zo heel veel meer te vertellen. Het werk is zeer relax, geen druk om mezelf te bewijzen. Ik sta daar volledig voor mijzelf, om zelf te leren, en niet om geen fouten te maken zodat 'de anderen' me zullen laten zakken. Heerlijk. Partussen gaan vlot en ik sta prima mijn mannetje, vrouwtje dus eigenlijk. Ik heb enorm veel lol mijn mijn collegas, mannelijke artsen die allemaal willen dat je mee hun sectios of andere operaties assisteerd (ik heb trouwens gisteren ook nog met de instrumenten geassisteerd bij een hysterectomie... wegens te kort aan personeel. Lekker lastig omdat ik dat hoofdstuk in ons katern van verpleegkunde van heere Marc de Deken heb overgeslagen :D wel veel geleerd hahaha)Verpleegkundigen willen allemaal dat je met hun mee koekjes, kip en weet ik veel wat allemaal gaat eten. En Galita... Wat kan ik over Galita zeggen. Op de tafel ligt een dame volledig uit haar dak te gaan 'ik kan niet meer, ik kan niet meer', een verpleegkundige probeert haar te kalmeren en Galita zit op een krukje met een zeer verveelde blik voor zicht uit te staren en zegt met de meest dooie stem 'jaja, da zeggen ze allemaal'. Professioneel... niet echt, maar na 11 jaar Delfina Torres begrijpelijk en ik vond deze blik goud waard. Galita is een figuur.
Groetjes en tot de volgende!
p.s. Enkele fotos zijn errug beeldend, vatsig wat je wil, dus voor de mensen met een zwakke maag, zie ze via de kleine slide show en klik alleen de niet roze vlees gekleurde fototjes aan :D
http://boondock-sunny.hyves.nl/album/33347192/Ecuador_4/WYVxsd-4/
Intussen hebben we ook twee nieuwe internos uit Quito, nen chico en chica en t blijkt een stelletje te zijn. Ze zijn enorm aardig, zijn het volledig met ons eens over dat de werkwijze in het ziekenhuis absurd is (steriliteit, planning, rapportage etc etc) maar wat dan weer niet te ontkennen is, is die latino roots die toch diep in het beestje zitten. Openbaar klef zijn is hier namelijk zeer normaal en ik moet er dan ook nog steeds aan wennen dat onze signor deze signorita bij elke mogelijkheid op dr bek pakt en ze een paar seconden even flink staat te kopkluiven. Niet te geloven.
Verder heb ik intussen een paar lekker bizarre bevallingen, sectios en OK's gezien. Enkele hoogtepunten hier van zijn mijn assistentie bij 2 tweelingsectios. Ik heb steriel gestaan, zelfs het peritoneum mogen knippen, mogen trekken en sleuren en uiteindelijk zijn er 4 jongetjes uitgehaald. Geweldig gewoon. Minder geweldig was een bijna volledig afgehakte hand (ik heb niet eens meer gevraagd hoe datem dr aan was gekomen) en een Extra Uterine Graviditeit in de eileider, gespronen...
Momenteel heb ik niet zo heel veel meer te vertellen. Het werk is zeer relax, geen druk om mezelf te bewijzen. Ik sta daar volledig voor mijzelf, om zelf te leren, en niet om geen fouten te maken zodat 'de anderen' me zullen laten zakken. Heerlijk. Partussen gaan vlot en ik sta prima mijn mannetje, vrouwtje dus eigenlijk. Ik heb enorm veel lol mijn mijn collegas, mannelijke artsen die allemaal willen dat je mee hun sectios of andere operaties assisteerd (ik heb trouwens gisteren ook nog met de instrumenten geassisteerd bij een hysterectomie... wegens te kort aan personeel. Lekker lastig omdat ik dat hoofdstuk in ons katern van verpleegkunde van heere Marc de Deken heb overgeslagen :D wel veel geleerd hahaha)Verpleegkundigen willen allemaal dat je met hun mee koekjes, kip en weet ik veel wat allemaal gaat eten. En Galita... Wat kan ik over Galita zeggen. Op de tafel ligt een dame volledig uit haar dak te gaan 'ik kan niet meer, ik kan niet meer', een verpleegkundige probeert haar te kalmeren en Galita zit op een krukje met een zeer verveelde blik voor zicht uit te staren en zegt met de meest dooie stem 'jaja, da zeggen ze allemaal'. Professioneel... niet echt, maar na 11 jaar Delfina Torres begrijpelijk en ik vond deze blik goud waard. Galita is een figuur.
Groetjes en tot de volgende!
p.s. Enkele fotos zijn errug beeldend, vatsig wat je wil, dus voor de mensen met een zwakke maag, zie ze via de kleine slide show en klik alleen de niet roze vlees gekleurde fototjes aan :D
http://boondock-sunny.hyves.nl/album/33347192/Ecuador_4/WYVxsd-4/
-
01 November 2008 - 10:35
Nicky:
GATVERDAMME die HAND :| Totally gross!! En dan serieus.. hoe krijg je het voor elkaar? Ik wil het niet eens weten.. Denk dat ie blij mag zijn als ie m kan houden.. Nouja, t was weer een lekkere dienst ;) hahaha
Even een update van hier: gisteren mijn stagebeoordeling gehad, en ben uiteindelijk toch voldoende bevonden. Pak van mijn hart. Nu nog een paar weekjes college/kroeghangen, en dan vertrekken!
Girlie.. houd je taai!! Hopelijk binnenkort toch even via de Skype.. moet toch óóit een keertje lukken?!
Dikke kus! <3 -
01 November 2008 - 18:53
Dorien:
Jenneke, zoals ik je al zij: Je verhalen zijn geweldig! Je foto's gewoonweg super! Idd niet voor gevoelige kijkers, maar we kunnen wel wat aan he als vroedvrouwtjes ;-)!
Hou je goed meid!
Dorien x -
01 November 2008 - 18:54
Dorien:
Ff verbetering: we kunnen er wel wat tegen he ;-) ipv 'aan'
Dorien x -
02 November 2008 - 18:57
Irene:
Ha die Jenneke, wat maak jij ze mee zeg! "mooie" foto's ook Maar alles went, lees ik wel. Ook de ellende. Succes met die grzl. van kakkerlakken. En jullie mam heeft gelijk, ook jij kunt ook een boek gaan schrijven over alle belevenissen daar. Hou je haaks meisje. Succes! groetjes Irene -
04 November 2008 - 08:05
Fleur Kuiper:
He meis,
Geweldig verhaal weer... Maar iemand die zijn hand kwijt was, what the...??
Maar het gaat dus allemaal prima, het blijft daar babyboom hé, je hoeft je in ieder geval geen zorgen te maken over aantallen ook wel eens fijn. En dat je mag werken om te leren, super!
Geniet er nog van,
Kus -
04 November 2008 - 12:04
Muriel:
Ah fkes wat anders, heb jij nog zoiets van neem alsjeblief sinterklaassnoepjes voor me mee?? ;-)
Liefs -
04 November 2008 - 16:34
Reyhan:
Hey chika,
Ben blij te horen dat alles zo chill verloopt. Hoe meer tijd je daar doorbrengt hoe meer gekkigheid je ziet maar ook hoemeer je leert he ;) heerlijk he dat jejezelf mag zijn en voluit mag LEREN!
Pas goed opjezelf! xx -
12 November 2008 - 10:01
Muriel:
Zo...de kruidnootjes zitten gepakt in mijn handbagage, en nu dus maar hopen dat ik er tijdens die ellenlange ubersuffe reis met mijn 'pollen' vanaf ga kunnen blijven...
Tot maandag meisje! (he wat klinkt dat gek :-) )
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
